Recensies
A Little Night Music:
Foto Marco Borggreve
Musical Sites:
De oude en wereldwijze grootmoeder, Madame Armfeldt, wordt subliem gespeeld door Inez Timmer die deze vrouw op haar unieke wijze neerzet.
Musical Web:
In de overige rollen zien we o.a. Inez Timmer die een fantastische Madame Armfeldt speelt èn zingt.
Broadway World:
The story is like a musical-chair of affairs (or 'Liaisons' as told in the witty song of Madame Armfeldt, a strong role by Inez Timmer)
Musical World:
Inez Timmer is als Desirées moeder een mooie combinatie van van cynisme en wellust.
De Theaterkrant:
Dit is een glansrol van Inez Timmer, die met perfecte dictie en onderhuidse ironie de vileine teksten van Sondheim spreekt en zingt.
Opera Magazine:
Inez Timmer gaf een fraaie vertolking van de rol van de oude mevrouw Armfeldt, die het
allemaal al eens eerder heeft gezien en beleefd.
Scenes Nu:
In de over de hele linie ijzersterke cast vallen daarnaast Inez Timmer (Madame Armfeldt) en bovenal Sanne Franssen op...
De Volkskrant:
Inez Timmer blikt als Oma in 'Liaisons' smakelijk terug op affaires uit een ver verleden.
Theaterparadijs:
Madame Armfeldt, wordt vertolkt door Inez Timmer, die met haar uitstraling een wijze oude vrouw maar ook moeder, minnares en grootmoeder laat zien.
Bachtrack:
Inez Timmer’s rendition of the song “Liaisons”, in which the old Madame Armfeldt reminisces about some of her past lovers, is one of the highlights of the evening.
Basia confuoco:
En dan Inez Timmer als Madame Armfeldt: de wijze waarop zij ‘Liaisons’ vertolkt, wil ik zelfs een minnaar hebben.
Musicalweb **** :
In de overige rollen zien we o.a. Inez Timmer die een fantastische Madame Armfeldt speelt èn zingt. Haar solo Liaisons is één van de hoogtepunten in de voorstelling.
Musicalworld.nl *****:
Inez Timmer is als Desirées moeder een mooie combinatie van van cynisme en wellust.
"Vijf minuten voor aanvang!":
Froukje Reitsma, Friesch Dagblad:
"Er wordt wel beweerd dat sommige muziek rechtstreeks naar de ziel stroomt. Dat bewijs werd dit weekend geleverd door Inez Timmer.
Groots is vooral het slotlied met als strekking: blijf nieuwsgierig naar het leven.
En of het nu een zacht en fijnzinnig, rauw of grotesk lied is, Timmer heeft je bij de kladden".
Sietse de Vries, Leeuwarder Courant, ****
"Het is die in anekdoten verpakte chaos die Inez Timmer in een ruim twee uren over het publiek uitstort.
Dat doet ze met humor en een grote mate van openhartigheid.
Het ene moment in Vijf minuten voor aanvang staat ze voluit een musicalklassieker te zingen, het andere converseert ze intiem en geestig met iemand in de zaal.
Hoe persoonlijk de voorstelling ook is, Inez Timmer bekijkt haar eigen levensmateriaal steeds met het oog van de professionele entertainer.
Hele en halve mislukkingen zijn interessanter dan ijdel gepraat over succes".
Leafdesbrieven:
Arjan Hut, De Moanne:
"Untdien fan oerstallige babbelegûchjes is Leafdesbrieven in meinimmende oade oan de taal en oan de leafde sels. Ik krige nocht om daliks ék brieven te skriuwen."
Sietse de Vries, Leeuwarder Courant ****:
„In akteur en in aktrise neist elkoar efter in tafel, dy’t de brieven dy’t se elkoar skriuwe, lûdop lêze. Dy’t fan de skriuwer net oerein komme meie en elkoar net oansjen meie. Is dat theater? Dat kin theater wêze. En mei Inez Timmer en Tseard Nauta efter der tafel wurdt it dat ek.“
Wiggele Wouda, Friesch Dagblad:
„…dan voel je de kracht van de ‚trage' papieren woorden; schreeuwend om hulp, troostend in pijn of simpelweg beschrijvend in tedere verbinding.
Inez Timmer en Tseard Nauta weten je mee te nemen door hun geanimeerde manier van vertellen in de wereld van verbinden, afstoten, liefde, verlangen en contemplatie.“
Op alle fronten:
Leeuwarder Courant *****:
"Inez Timmer, op alle fronten ontroerend en krachtig........ indrukwekkende theaterprestatie...Timmer weet vliegensvlug te schakelen tussen haar rol als verteller en actrice.....ze laat zich niet verleiden tot imitaties"
Friesch Dagblad:
"(On)schuld van een lied gevangen in een pareltje...Timmer vertelt Andersen's leven indringend en geloofwaardig en zingt de liederen van Andersen in haar oorspronkelijke taal buitengewoon knap...muzikaal en vocaal begeleid door Tseard Nauta...samen vormen ze de perfecte balans tussen ontroering en verwondering...zeker een voorstelling die een groot publiek verdient..."
De Moanne:
"Niet alleen prachtige vertolkingen van liederen als "Das Meer" en vooral het in alle varianten terugkerende 'Lili Marleen', de beginklanken op een speelgoedpiano of via Radio Belgrado, krakend afgespeeld op een oude grammofoon maken Op alle fronten tot een bijzondere voorstelling...."
Stockholm:
De Moanne, Paul van Dijk:
"It duo hat net allinnich in ‘klik’ by it spyljen, mar hja fine elkoar ek yn dy oare leafde: de muzyk.
Yngrediïnten foar yndringjend thrillerteater op in skitterjende tekst tekst fan Tjerk Kooistra. It komt jo hjir en dêr oan it moed, mar de tekst befettet ek genôch filosofyske prakkesaasjes, moaie metafoaren en grappen. Timmer hat in goeie komyske timing, dat der falt genôch te laitsjen.
It dekor is sober. In baby-fleugel en wat plestik bekerkes, mear hat dizze foarstelling net nedich. Want yn ‘e smelle húskeamer wurdt goed spile. Timmer is tige oertsjûgjend as Elske, in frou dy’t yn har eigen wrâld it iene momint alles ûnder kontrôle liket te hawwen, en it oare beseft se dat net alles bliuwe kin sa as it is.
Fan Kaspers witte we dat er prachtich piano spilet … mar akteare? Jawis, dat kin er ek. Hy is foaral yn syn elemint as er mei de fjirde wand boartet en it publyk streekrjocht tasprekt (of foar immen yn it publyk in glês wyn ynskinkt). ‘Hans’ kin hielendal begripe wêrom’t Elske him meinommen hat en is syn eigen mem eins al in bytsje ferjitten. It is in kenmerk fan it ‘Stockholm-syndroom’: de gizeler krijt sympaty foar de gizelnimmer. En Kaspers spilet dit oertsjûgjend. ..."